Bevallingsverslag: Langdurig gebroken vliezen

Gepubliceerd op 15 maart 2024 om 18:52

'Het is 11.30 u als ik de oproep op mijn telefoon krijg: een last-minute call voor een cliënte met langdurig gebroken vliezen en de weeën blijven tot dusver uit. Ze is nu onderweg naar het ziekenhuis voor een CTG. Omdat ze nu een medische indicatie heeft, kan ze niet meer thuis bevallen. Dit was voor haar en haar man de reden om een doula in te schakelen. Ik neem telefonisch contact met haar op, en cliënte vertelt dat ze is aangekomen op de verlosafdeling en dat er een CTG wordt gemaakt. Ook is er al besproken met de arts dat ze wordt ingeleid. Ik spreek af dat ik over een uur op locatie ben.

Ik check mijn doula-tas, gris nog snel wat gezonde snacks uit de keuken en stap in de auto. Het is rustig op de snelweg, zo midden op de dag, dus ik kan lekker doorrijden. 

Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis, meld ik mij bij de balie en loop daarna door naar de verloskamer waar ik moet zijn. Als ik binnenkom, zie ik mijn cliënte ontspannen in bed liggen en zit haar man naast haar. We kennen elkaar nog niet, aangezien dit een last-minute boeking is. We maken kennis met elkaar en het stel vertelt mij dat de vliezen al 1,5 dag geleden zijn gebroken. De weeën blijven uit. Er is 1 keer getoucheerd: 1cm ontsluiting. Cliënte is moe van de afgelopen uren en probeert wat te ontspannen.

Kort daarna komt de verpleegkundige binnen en wordt er gestart met de syntocine (synthetische oxytocine) om de bevalling in te leiden. Er wordt gestart met een lage dosis, die, als het nodig is, ieder halfuur zal worden opgehoogd. Het stel is blij dat er wat gaat gebeuren.

Het eerste uur doet de ‘synto’ nog weinig: geen weeën activiteit. De partner besluit een uurtje naar huis te gaan om de hond uit te laten. Ik blijf bij mijn cliënte en ik merk dat de eerste weeën zijn gekomen. Staand en wiegend met haar heupen vangt ze deze prima op. Al snel worden de weeën sterker en wil mijn cliënte op haar yogamat op handen en knieën zitten. Ik masseer haar onderrug om de weeënpijn te verlichten. Zo gaat er een uur voorbij. Ze doet het zo goed! Ze blijf van houding wisselen en ontspant tussen de weeën door.

Als haar man terug komt en de verloskamer in komt, zie ik dat hij schrikt van het beeld dat hij ziet: zijn vrouw op handen en knieën op de yogamat, duidelijk bezig met het wegzuchten van de weeën. Ik zeg tegen hem dat ze het fantastisch doet. Snel neem hij het masseren over en neemt plaats naast zijn vrouw.

Nadat de syntocine een aantal keren is verhoogd door het zorgpersoneel, komt mijn cliënte in een hevige weeënstorm. Ze heeft amper tijd om tussen de weeën door te herstellen. Het infuus met de syntocine wordt uitgezet: het lichaam van mijn cliënte neemt het over, hoe mooi!

Ondertussen is de hartslag van de baby verhoogd: dat kan duiden op een infectie doordat de vliezen langere tijd gebroken zijn. 

Ik stel voor om onder de douche te gaan, het warme water zorgt voor ontspanning wat de ontsluiting kan bevorderen. Mijn cliënte wil het wel proberen. Ik plak in de ziekenhuisbadkamer de felle lampen af met zwarte tape en zet de sfeervolle kaarsjes (op batterijen) neer.

Een uur gaat voorbij waarbij de weeën beter op te vangen zijn nu de syntocine is uitgezet. De baby maakt het goed: de hartslag is weer gedaald. Het gaat geweldig, wat een goed team zijn mijn cliënte en haar man samen. Ik luister en observeer en vertel haar dat ze het fantastisch doet. Ik merk dat mijn cliënte wat meer druk gaat voelen en persdrang krijgt. Eenmaal onder de douche vandaan blijkt dat ze volledige ontsluiting heeft!

Op bed, op handen en knieën, afwisselend gehurkt, gaat zij de laatste fase van de bevalling in. Ze is moe en geeft al haar laatste kracht om haar baby op de wereld te zetten. Ik ben zo trots op haar en moedig haar aan.
En dan is het moment daar: een prachtige baby wordt geboren! Vader pakt hem aan en laat daarna moeder haar zoon overnemen.

Zo trots en verliefd zijn deze kersverse papa en mama. Het baby jongetje ligt heerlijk op de borst van de moeder. Ik maak foto’s van het jonge gezin en neem afscheid van deze fantastische ouders.'

  • Langdurig gebroken vliezen: Als vliezen langer dan 24 uur gebroken zijn, is de kans groter om infecties op te lopen. Dit is de reden dat je bevalling medisch wordt in dit geval. Een infectie kan ook gevaarlijk zijn voor de baby. In deze casus ging de hartslag van de baby omhoog: dat kan duiden dat er sprake zou kunnen zijn van een infectie. De temperatuur van de moeder wordt in dit geval ook goed in de gaten gehouden.

  • Syntocine: Synthetische oxytocine/ wee-opwekkers: Wordt gebruikt om een bevalling in te leiden door middel van een infuus.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.